Bir varmış bir yokmuş. Boyu çok uzun ve uyumak istemeyen zürafa varmış. Zürafanın boyu o kadar uzunmuş ki, karnı acıktığında ağaçların en yüksek dallarını yiyebilirmiş.
Bir gün zürafanın karnı acıkmış ve bir ağacın yapraklarını yemeye başlamış. Karnını doyururken bir ses duymuş. Küçük bir kuş “Evimin bahçesini yiyorsun.” diye zürafaya kızmaya başlamış. Zürafa kuşun evinin bahçesini yediği için çok üzülmüş ve başka bir ağacın yapraklarını yemeye karar vermiş. Fakat bu seferde diğer ağaçlarda da yaşayan kuşlar olabileceği aklına gelmiş. Zürafa ne yapacağını düşünürken kuş “Ben senin önünde uçabilirim. Eğer ağaçta yaşayan kuşlar olursa sana haber veririm.” demiş. Bunu duyan zürafa çok sevinmiş ve kuşun teklifini kabul etmiş.
Sonra zürafa ve kuş yola çıkmışlar. Kuş zürafaya ağaçta yaşayan kuş olup olmadığını söylemiş. Zürafada kuşa yapraklarda gördüğü tırtılları söylüyormuş. Çünkü kuşlara tırtıllara bayılırmış. Bir gün kuş ve zürafa yürürken aşağıdan “Dikkat etsene. Neredeyse üzerime basacaktın.” diye bir ses duymuşlar. Aşağıya bakan zürafa bir tavşan görmüş. “Özür dilerim tavşan kardeş. Ağaçlara baktığım için seni göremedim.” demiş.
Uyumak İstemeyen Zürafa’ nın Başına Gelenler…
Tavşan zürafanın uzun boyunu görüp merak etmeye başlamış. Tavşan “Ben büyük bir tavşan olduğumda bile ağaçların tepesine bakamayacağı. Oysa ki dünyanın ağaçların tepesinden nasıl göründüğünü çok merak ediyorum” demiş. Bunu duyan zürafa başını yere eğmiş ve tavşan zürafanın boynuna tutunmuş. Tavşan artık ağaçların tepesini görebiliyormuş.
Böylece zürafa, tavşan ve kuş arkadaş olmuş ve akşama kadar oyunlar oynamışlar. Güneşin herkese veda ettiğini önce kuş görmüş ve eve gitmeleri gerektiğini söylemiş. Zürafa kuşun dediklerine karşı çıkmış çünkü uyumayı hiç sevmezmiş. Tavşan ve zürafa kuşu ikna etmişler ve oynamaya devam etmişler. Sonrasında kuş ve tavşan uykularının geldiğini söylemişler ve evlerine dönmüşler. Kuş ve tavşan gidince zürafanın canı sıkılmış ve eve dönmeye karar vermiş. Hava karardığı için eve dönememiş ve ıslak otların üzerinde uyuyakalmış. Sabah olduğunda zürafa ıslak otların üzerinde yattığı için hasta olmuş ve iyileşene kadar arkadaşlarıyla oynayamamış.
Zürafa iyileştikten sonra arkadaşlarıyla oynamaya devam etmiş. Ama artık hava karadığında hemen evine dönüyormuş. Çünkü uyumak istemeyen zürafa artık uyumayı çok seviyormuş.
İnadı bırakmayı uyumayı reddeden zürafa masalından öğrenen çocuklarımıza çölde bulunan su masalı ile azmi ve inancı ile başarılı olan Yavuz’ un hikayesini de anlatabiliriz. İyi okumalar 🌈
Yorumlar